بهشت جاودان

اول حرفامو با یک سوره از قرآن شروع می کنم :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصحَْابِ الْفِیلِ(1) أَ لَمْ یجَْعَلْ کَیْدَهُمْ فىِ تَضْلِیلٍ(2) وَ أَرْسَلَ عَلَیهِْمْ طَیرًْا أَبَابِیلَ(3) تَرْمِیهِم بحِِجَارَةٍ مِّن سِجِّیلٍ(4) فجََعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَّأْکُولِ (5)

سلام به همه­تون .ببخشید که یک مدتی هست که وبلاگم رو به روز نمی کنم . آخه امسال پیش دبستانی هستم و سرم شلوغ شده . اسم معلم ما خانم مریم فقیهی است . من خانم معلممون را خیلی دوست دارم اما بچه ها سر کلاس انقدر ایشونو اذیت می کنند ، با هم دعوا می کنند و خیلی کارای بد دیگه که باعث میشن خانممون ناراحت بشه . البته ایشون جیغ نمی کشه و داد هم نمی زنه فقط یک دعوای ساده می کنه .

این بچه ها نمی­دونند که می­تونند به جای دعوا کردن کاردستی های قشنگ بسازند مثل دوربین ، انگشتر ، النگو ، گردنبند ، گوشواره و ...

من از مدرسه که میام خیلی خوشحالم  ولی بعضی موقع ها به ما جایزه نمی دن . من الان توی کتاب قرآنم 11 تا برچسب تشویق دارم . چند تا سوره هم خانم­مون بهم یاد داده که اسمشونو براتون می گم : مسد ، کوثر ، اخلاص ، ناس ، حمد ، فلق .

اسم دوستام هم هانیه ، زهرا واعظی ، زهرا رمضانی ، سعیده حاج صادقیان ، زینب خانجانی ، مبینا سعیدی ، مبینا عبائی ، مبینا جنگلی ، مبینا پاک سرشت ( بچه های بی ادب بهش میگن زرشک ) است .

بقیه حرفامم بعدا بهتون می گم .

خداحافظ بچه ها، گلهای روی زمین .